تأثیر ایزوفلاوان جنیستین بر شاخص های ایمنی فیل ماهی پرورشی (huso huso)

در این تحقیق اثر سطوح مختلف ایزوفلاوان جنیستین برشاخص های ایمنی فیل ماهی پرورشی (huso huso) طی 3 ماه مورد مطالعه (فروردین الی تیر ماه 1391) قرارگرفت. به منظور اجرای این طرح، تعداد 30 قطعه فیل ماهی پرورشی با میانگین وزنی 8/1±1/26 کیلوگرم و طول 7±3/155 سانتی متر انتخاب گردیدند. تیماربندی بر اساس سطوح مختلف جنیستین در جیره غذایی (0، 2/0، 4/0 و 8/0 و 6/1 گرم در هر کیلوگرم جیره) صورت پذیرفت و ماهیان در ابتدای دوره پرورشی و در پایان این دوره خون گیری شده و شاخص های ایمنی شناسی مورد ارزیابی قرار گرفتند. بر اساس نتایج بدست آمده، تعداد گلبول های سفید خون تغییرات معنی داری را در غلظت ها و زمان های مورد مطالعه نشان نداند (05/0p>). تعداد نوتروفیل ها در همه غلظت ها در تیرماه بطور معنی داری (05/0>p) نسبت به فروردین ماه کاهش یافت، در حالی که تعداد ائوزینوفیل ها در همه غلظت ها نسبت به شاهد بیشتر بود. تعداد مونوسیت ها کاهش معنی داری را در غلظت های 4/0 و 8/0 در تیر ماه نسبت به فروردین نشان داد (05/0p<). سطوح ch50وc4 در همه غلظت ها در تیرماه کمتر از فروردین بود، ولی اختلاف معنی داری مشاهده نگردید (05/0p>). سطوح لیزوزیم در غلظت 8/0 گرم در کیلوگرم ایزوفلاوان جنیستین در تیر ماه به طور معنی داری نسبت به فروردین افزایش یافت (05/0p<). سطوح igm در غلظت 6/1 گرم در کیلوگرم وc3 در غلظت های 4/0 و 6/1 گرم در کیلوگرم در تیرماه بطور معنی داری (05/0p<) نسبت به فروردین کاهش یافت. با توجه به نتایج بدست آمده، برخی شاخص های ایمنی مورد مطالعه به ویژه نوتروفیل، سطوح igmو کمپلمان ها تغییرات معنی داری را در غلظت ها و زمان های مختلف نشان دادند که بیانگر اثر پذیری سیستم ایمنی فیل ماهی پرورشی از غلظت های مختلف جنیستین در پاسخ به تغییرات فیزیولوژیکی و محیطی می باشد.